بریکت همان آهن اسفنجی فشرده است. فشردهسازی آهن اسفنجی در زمان تولید باعث میشود که برخی از معایب آن رفع شود و تولید فولاد با استفاده از آن، کیفیت بالاتری داشته باشد. تا جایی که امروزه استفاده از بریکت آهن اسفنجی به عنوان ماده اولیه، جایگزین ضایعات آهن در بسیاری از کارخانه ها شده است
دسته بندی و انواع بریکت ها:
بریکت گرم آهن اسفنجی:
بریکت آهن گرم فرمی از آهن اسفنجی است که در دمای بالاتر از 650 درجه سانتیگراد فشرده شده است و چگالی آن از 5 هزار کیلوگرم در هر متر مکعب بیشتر است. به منظور حل کردن برخی از مشکلات آهن اسفنجی مانند حمل و نقل به وجود آمد. بریکت گرم از آهن اسفنجی تخلخل کمتری دارد و همین مساله باعث می شود که تمایل پایینتری برای ترکیب با اکسیژن و خود اشتعالی از خود نشان دهد.
بریکت سرد آهن اسفنجی:
عملیات ساخت بریکت های سرد در دمای محیط انجام می شود. یکی از مزایای مهم تولید بریکت آهن اسفنجی به روش سرد امکان اضافه کردن برخی آلیاژها بر حسب سفارش مصرف کننده به منظور اصلاح ویژگی های آهن اسنفجی ست.
بریکت نرمه ی آهن اسفنجی:
ذرات آهن اسفنجی که کمتر از 6 میلیمتر هستند به عنوان نرمه شناخته می شوند. وجود این ذرات باعث کاهش راندمان کوره های فولاد سازی می شود. از جمله اقداماتی که در راستای افزایش راندمان کوره ها و همچنین استفاده از مواد جانبی می شود انجام داد جدا کردن نرمه های آهن اسفنجی و تبدیل آن بریکت است.
مزایای بریکت:
لیست زیر، تنها بخشی از مزایای بریکت آهن اسفنجی است:
• حجم کمتر در مقایسه با آهن اسفنجی
• سهولت بیشتر در انبار کردن و حملونقل آسانتر در مقایسه با آهن اسفنجی
• سرعت اکسیداسیون پایین
• امکان آلیاژسازی هنگام تولید
• سهولت صادرات از طریق زمین و دریا
• قابلیت تنظیم درصد کربن موجود در ساختار آن از 0/02 تا یک درصد
• یکنواخت بودن کیفیت به علت عدم افت درجه فلزی
• دارا بودن درجه فلزی بیشتر از 96 درصد
• مقاومت بالا در برابر اشتعال به دلیل ساختار فشرده و نامتخلخل
• راندمان بالای تولید فولاد با استفاده از آن به دلیل درصد پایین اکسیژن
• استحکام مکانیکی بالا و عدم تولید غبار به دلیل خرد شدن سریع در کوره
