تاریخ انتشار :۱۴۰۳/۰۶/۲۳
تولید فرو مولیبدن
ابتدایی ترین تعریف فرآیند تولید فرومولیبدن این است که مولیبدن ابتدا استخراج می شود و سپس به اکسید مولیبدن MoO3 تبدیل می شود. آن اکسید با اکسید آهن و آلومینیوم مخلوط می شود و سپس در یک واکنش آلومینوترمی احیا می شود. سپس ذوب پرتو الکترونی فرومولیبدن را تصفیه می کند یا محصول را می توان همانطور که هست بسته بندی کرد. معمولاً آلیاژ به دست آمده به صورت بریکت های کوچک یا پودر ریزتر تولید می شود. فرومولیبدن معمولاً در کیسه ها یا درام های فولادی برای حمل و نقل عرضه می شود.
مولیبدن، عنصر شماره 42 جدول تناوبی، در دومین سری انتقال جدول، در گروه 6B بین کروم و تنگستن قرار دارد. مولیبدن (Mo) یک عنصر شیمیایی خاکستری نقره ای است که در طبیعت به صورت خالص یافت نمی شود بلکه به صورت مولیبدنیت یافت می شود. مولیبدنیت را می توان در لایه های مختلف زمین همراه با عناصر دیگر، عمدتاً مس، یافت. با توجه به دوام و مقاومت آن در برابر دماهای بالا و خوردگی، مولیبدن به طور گسترده ای در آلیاژهای فولادی با کیفیت بالا مورد نیاز برای صنایع متالورژیک، شیمیایی و فولاد استفاده می شود.
این عنصر یکی از بالاترین دماهای ذوب را در بین تمام عناصر دارد، اما بر خلاف سایر فلزات با نقطه ذوب بالا، چگالی آن تنها 25 درصد بیشتر از آهن است. ضریب انبساط حرارتی آن در بین مواد مهندسی کمترین است، در حالی که هدایت حرارتی آن از همه عناصر به جز تعداد انگشت شماری فراتر می رود.
هنگامی که مولیبدن به فولاد و چدن اضافه می شود، استحکام، توانایی سخت شدن، جوش پذیری، چقرمگی، استحکام دمایی بالا و مقاومت در برابر خوردگی را افزایش می دهد. در آلیاژهای پایه نیکل، مقاومت در برابر خوردگی و تغییر شکل خزشی در دمای بالا را بهبود می بخشد.
آلیاژهای مبتنی بر مولیبدن دارای خواص منحصر به فردی از جمله استحکام بالا در دماهای بالا، هدایت حرارتی و الکتریکی بالا و انبساط حرارتی کم هستند. فلز مولیبدن و آلیاژهای آن اولین انتخاب در بسیاری از کاربردهای تخصصی هستند.
فرو مولیبدن (FeMo)
فرومولیبدن آلیاژی است که از ترکیب آهن و مولیبدن به وجود می آید. فرومولیبدن یک عامل سخت کننده است و در بسیاری از صفحات آلیاژی فولادی قابل عملیات حرارتی یافت می شود. مولیبدن از خوردگی در فولادهای زنگ نزن جلوگیری می کند و در صورت مخلوط شدن با آهن، مولیبدن نیز تقویت شده و به آستنیت تبدیل می شود. فرومولیبدن در گریدهای زیادی وجود دارد، اگرچه عمدتاً فقط در دو گرید تولید می شود که محتوای مولیبدن خالص بین 60 تا 75 درصد است.
خواص FERRO MOLYBDENUM
فرومولیبدن افزودنی به فرآیند تولید فلزات بی شکل است و چندین ویژگی مطلوب را به آلیاژ جدید می دهد. یکی از مزایای اولیه افزودن فرومولیبدن به یک آلیاژ، خواص سخت شدن آن است که فولاد را بسیار قوی و در عین حال قابل جوش می کند، زیرا مولیبدن یکی از 5 فلز برتر نقطه ذوب است. علاوه بر این، افزودن فرومولیبدن به یک آلیاژ می تواند مقاومت در برابر خوردگی را افزایش دهد. خواص فرومولیبدن آن را برای انواع لایه های محافظ نسبت به فلزات دیگر مناسب می کند.
موارد استفاده از فرو مولیبدن
بزرگترین کاربرد عملی فرومولیبدن استفاده از آن در آلیاژهای آهنی است و بسته به محدوده محتوای مولیبدن، برای ماشین آلات و تجهیزات، سخت افزار نظامی، لوله های پالایشگاه، قطعات باربر و مته های چرخشی مناسب است. فرومولیبدن همچنین در اتومبیل ها، کامیون ها، لوکوموتیوها و کشتی ها استفاده می شود. علاوه بر این، فرومولیبدن در فولادهای ضد زنگ و مقاوم در برابر حرارت که توسط کارخانه‌های سوخت مصنوعی و شیمیایی، مبدل‌های حرارتی، ژنراتورهای برق، تجهیزات پالایش نفت، پمپ‌ها، لوله‌های توربین، پروانه‌های کشتی، پلاستیک‌ها و داخل ظروف ذخیره‌سازی اسید استفاده می‌شوند، استفاده می‌شود. . فولادهای ابزار با درصد بالایی از فرومولیبدن در قطعات ماشینکاری با سرعت بالا، ابزارهای سرد کار، مته ها، پیچ گوشتی ها، قالب ها، اسکنه ها، ریخته گری های سنگین، آسیاب های گلوله ای و نورد، رول ها، بلوک های سیلندر، رینگ های پیستون، استفاده می شود.
انالیز شیمیایی:
دانه بندی:
منبع:
